Łyżka o łezkowatym czerpaku ozdobionym po wklęsłej stronie, grawerowanym, symetrycznym ornamentem liściastym, po wypukłej dużą muszlą regencyjną. Trzonek płaski, przy czerpaku szeroki, zwężający się silnie ku końcowi, o sfazowanych lekko krawędziach, zakończony odlewanym popiersiem kobiety w wysokiej czapce z zawiniętym końcem. Na awersie trzonka grawerowany kwiatek o czterech płatkach i faliście wygiętej łodyżce. Na rewersie wypunktowany nieudolnie napis:"J.G.K. a Kayernark (?) d.30.Jan.1701. W zbiorach Zamku na Wawelu znajduje się analogiczna łyzka ze znakiem Simona Gottlieba Ungera (1745-1762), datowana przez Nowackiego na 1746 lub 1754 r. (nr inw. 6496), o identycznych wymiarach, pochodzaca ze zbiorów Stanisława Albrechata Radziwiłła (zm. 1976), która uchodziła, jak pisze Nowacki, za wyrób XVII -wieczny. Łyzka wawelska zakupiona została od Andrzeja Ciechanowieckigo. (Nowacki 2000, s. 192-4). Nowacki wskazuje też jako analogię łyżkę ze zbiorów Jacobsona w Petersburgu publikowaną przez Czihaka, datowaną 1760, a także podaje inne przykłady w zbiorach polskich i handlu antykwarycznym. Znaki : 1. znak miejski Gdańska zbliżony do bitego w latach 1766-1770 (Gradowski 2001 nr 11), 2. znak imienny Michaela Schleicha (?) (Gradowski, Ksprzak-Miller, nr G569), mistrza 1743, zm. 1775), 3. znak probierza Friedricha Wilhelma Ende (czynny jako probierz w latach 1770 i 1774) (Gradowski 2001, nr XXI).