Antoni Józef Lanckoroński (1761-1830), poseł na sejmy, rotmistrz Kawalerii Narodowej 1788, marszałek sejmu stanowego galicyjskiego i marszałek wielki koronny galicyjski, przedstawiony jest w stroju orderowym Orderu Złotego Runa: ciemnoczerwonym ornacie podszytym białym atłasem, z łańcuchem Orderu Złotego Runa. Portret powstał najpewniej w 1817, kiedy portretowany otrzymał order Złotego Runa, lub w roku następnym. Na pocz. XX w. autorstwo portretu było przypisywane Johannow Baptistowi Lampiemu Mł. (1775-1837), potem uchodził on za dzieło Heinricha Friedricha Fügera (1751-1818), który tak jak Lampi Mł., w 2. i 3. dekadzie XIX w. działał w Wiedniu, jednak analogie stylistyczne, jakie znajdujemy dla portretu Lanckorońskiego w malarstwie portretowym Lampiego Mł. z tego czasu, każą powrócić do pierwotnej atrybucji. Zamówiony przez Antoniego Lanckorońskiego, drogą dziedziczenia obraz stał się własnością. Karoliny Lanckorońskiej, która w 1994 podarowała go Zamkowi Królewskiemu w Warszawie. Literatura: Juszczak, Małachowicz 2013, nr 191 (tam wcześniejsza literatura).