Pierścionek złoty, z okiem z intaglio w karneolu przestawiającym kompozycję złożoną ze ściętej kolumny na wysokim cokole oplecioną bluszczem i opartej o cokół owalnej tarczy z monogramem wiązanym JAS, ujętej od góry w girlandę kwiatową; całość posadowiona na trawie. Obrączka gładka, z rowkiem wzdłuż krawędzi, wsporniki w formie dwóch ramionek z trójkątnym otworem pośrodku. Otwór przesłonięty trójkątną nakładką z rytą dekoracją w postaci trzech zbiegających się u doły, rozszerzających u góry, buławkowatych rowków. Pierścień, oferowany przez antykwariat Sopockiego Domu Aukcyjnego, pochodzić ma, według informacji antykwariatu, z niewiadomego miejsca na Ukrainie bądź Białorusi. Jest on przykładem sygnetu polskiego z końca XVIII - początku XIX w. , z charakterystyczną dla epoki "sentymentalną", wanitatywną dekoracją z malowniczo skomponowanych ułomków architektury oplecionych roślinnością. Nieznany jest właściciel monogramu wiązanego z liter JAS, zapewne polski szlachcic czy szlachcianka. Obiekt znajduje analogie w pierścieniach o podobnie skomponowanych intagliach na karneolowych okach znajdujących się w zbiorach muzealnych - np. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie: nr inw. IV-Z-428, pierścień z owalnym okiem ze zbioru Feliksa Jasieńskiego, z monogramem "PL" na tarczy, z obeliskiem na cokole oplecionym bluszczem, kosą i snopkiem na owalnej tarczy, czy nr IV-Z-457 – pierścień z ośmiobocznym okiem z intaglio w karneolu z tarczą z monogramem FC, rycerzem, kolumną i urną, ze zbioru Emeryka Hutten-Czapskiego, oba datowane na 2 połowę XVIII w.