Grupa figuralna ukazuje stojącą na postumencie w lekkim kontrapoście i lekko opartą z tyłu o skałę nagą postać Galatei, przed którą klęczy odchylony do tyłu Pigmalion, z rękami splecionymi w geście zachwytu, ubrany w luźną szatę. Prawą dłoń Galatei ujmuje rękami i całuje putto klęczące na skale, drugi amorek siedzi z tyłu na skale, ze strzałą w dłoniach skierowaną w stronę Pigmaliona. Na podstawie wokół szaty Pigmaliona rozrzucone są narzędzia rzeźbiarskie: dłuta i młotek. Temat zaczerpnięty z Metamorfoz Owidiusza uwiecznia moment ożywienia posągu stworzonego przez Pigmaliona za sprawą bogini Afrodyty. Grupę Pigmalion i Galatea wykonano według modelu rzeźbiarza Étienne’a Maurice’a Falconeta (1716–1791), kierującego pracownią rzeźby w manufakturze w Sevres w latach 1757–1766. Ten model z biskwitu porcelanowego Falconet opracował zmniejszając swą wyrzeźbioną w marmurze grupę Pigmalion i Galatea z 1763 r Wykonywano ją w manufakturze sewrskiej z porcelany miękkiej w latach 1763–1774. Zapewne biskwit ze zbiorów Zamku powstał w warsztacie Jeana-Jacques’a Bacheliera (1724–1806), kierownika pracowni rzeźbiarskiej wytwórni w Sevres w latach 1751–1757 i 1766–1773. Swe prace, tak jak prezentowana, sygnował rytą literą B. Analogiczny biskwit znajdował się w kolekcji króla Stanisława Augusta, co dokumentuje zapis w Inwentarzu Zamku Królewskiego w Warszawie z 1795 roku.