Rękojeść szabli zamknięta, trójkabłąkowa o oprawie mosiężnej. Jelec esowaty, odlewany, o trzech kabłąkach, wąsy wypukłe eliptyczne z wąsami. Jelec o tylnym ramieniu lekkim łukiem wywinięte ku głowni i zakończonym kulką. Przednie ramię o owalnym przekroju, przechodzące w przedni kabłąk, wywinięte łukowato do góry ku górze, od góry spłaszczone , końcówka z otworem na trzpień głowni pod zwieńczeniem kapturka. Dwa boczne kabłąki wychodzące z jelca po obu stronach zewnętrznego wąsa, przylegające w górnej części do kabłąka przedniego, zamocowane wraz z nim pod zwieńczeniem kapturka. Długi kapturek, sięgający u dołu jelca, wpuszczony w jego tylne ramię i zamocowany w nim mosiężnym sztyftem; od góry kapturek z owalnym, uskokowym, płasko-wypukłym zwieńczeniem, wraz z kabłąkiem zakuty z trzpieniem głowni. Drewniany trzon rękojeści z 21 poprzecznymi karbowaniami, oklejony czarną skórą (koźlęcą lub cielącą, po stronie przedniej z elipsoidalną, mosiężną wypukłą główką nitu. Między jelcem a nasadą głowni skórzana podkładka. Na przednim kabłąku z boku punce odbiorcze: "K" w owalu (niedobita górna część puncy), 22 w polu zbliżonym do prostokąta oraz okrągła "B" w wieńcu laurowym w okręgu. Głownia stalowa, polerowana, o umiarkowanej krzywiźnie, z płaskim grzbietem i obosiecznym piórem. Obustronnie szlifowana w jedną szeroką bruzdę, wypełniającą niemal całą powierzchnię płazów. Szlif bruzdy przy nasadzie lekko łukowaty, sięgający krótkiego, obosiecznego pióra. Sztych asymetryczny. Na zewnętrznym płazie zastawy, pod nasadą, bite punce odbiorcze, skierowane w dół, o dołu "K" w owalu z gwiazdą, "B" w wieńcu laurowym i "L" w okręgu. Na grzbiecie głowni pod jelcem trawiony. częściowo zatarty napis: "Manufacture Imperiale du Klingenthal […] Juliet 1812".; na głowni pod jelcem skórzana podkładka. Pochwa oryginalna (AN XI) z płaszczem z polerowanej blachy stalowej na drewnianych łubkach. W kołnierzu szyjki, zamocowanym na wkręt wycięcia na wąsy. Szerokie, stalowe ryfki z ogniwkami i brajcarkami. Grzebień asymetryczny, z grubej, stalowej blachy, z wcięciem i dłuższym tylnym ramieniem. Szabla nosi ślady użycia bojowego - na zastawie, a także na zewnętrznym wąsie ślady szczerby po użyciu bojowym - starciu z inną bronią białą.