Pośrodku klejnotu różowy, płaski turmalim (lub karneol ?) o lekko nieregularnego ośmioboku utworzonego z prostokąta (zbliżonego do kwadratu) przez ścięcie narozników, które tworzą krótsze boki ośmioboku, osadzony w powtarzającej jego kształt oprawie z blaszki, o wygiętych donna zewnątrz krawędziach z przytrzymującymi kamień delikatnymi krapami (łapkami), przy czym w bokach dłuższych umieszczono pośrodku potrójne krapy a po ich bokach dwie pry pojedynczych, zaś w bokach krótszych tylko potrójne pośrodku. Część środkowa otoczona ażurem, który tworzą po trzy piramidalnie spiętrzone przy dłuższych bokach, kwadratowe białe kamienie (diamenty) o szlifie schodkowym, umieszczone w oprawach kaboszonowych (niektóre dodatkowo z karpami), przy czym szczytowy kamień podtrzymywany jest dodatkowo dwiema łukowatymi pręcikami. Przy narożnikach ażuru delikatne, połączone pierścieniami ceownice, zamknięte trzecią mniejszą, łączące skrajne diamenty przy dłuższych bokach z pojedynczymi, trójkątnymi przy bokach których; na zewnątrz delikatne pręciki z otworami, zapewne do przyszywania. Centralny Kamień przy jednym z narożników z wykruszeniem, ponadto z rysami. brat jednej z par pręcików podtrzymujących diamenty, ślady zużycia i napraw, w tym drobne odkształcenia i wytarcia. Z wielkim różowym turmalinem o szlifie fasetowym, w otoczeniu 12 diamentów o szlifie tablicowym i 3 rozet diamentowych, w grupach po trzy na bokach głównego kamienia i pojedynczymi na rogach (brak jednego – szesnastego diamentu w narożniku). Turmalin w oprawie złotej z muszlowatymi ząbkami, diamenty w oprawach gładkich srebrnych, pomiędzy kamieniami ażurowe dekoracyjne ceowniki, odwrocie w całości złocone, pęknięty i ukruszony narożnik kamienia, na odwrocie długi sztyft.