Wróć do poprzedniej strony

Dodaj do ulubionych
Podstawowe informacje

Kobierzec Dagestan Namazłyk

Autor nieznany
ZKW-dep.FTS/446
Miejsce powstania/znalezienia
Kaukaz pn.-wsch. (region)
Datowanie
połowa XIX w
Technika
tkanie
Tworzywo
wełna
Rodzaj
kobierzec modlitewny
Rozwiń
Dział
Tkaniny
Właściciel
Fundacja Teresy Sahakian, depozyt
Wymiary
159 x 92 cm
Opis tekstowy

Kobierzec Dagestan Namazłyk

Autor nieznany
ZKW-dep.FTS/446
Kobierzec z granatowym polem środkowym, z mihrabem o pięciobocznym zwieńczeniu, wyodrębnionym za pomocą czerwonego pasa z drobnymi rozetkami. Centralna część niszy gęsto wypełniona motywami ułożonymi w poziomych rzędach: na przemian geometrycznymi o różnorodnych kształtach i zoomorficznymi. Na wysokości zwieńczenia mihrabu rzędy identycznych, drobnych motywów geometrycznych mniejszych od pozostałych. Wokół pola środkowego wąski szlak w kolorze czerwonym. Bordiura trójpasowa. W pasie głównym, na czerwonym tle, ornament rzutowy: różnobarwne "sadzonki" kwiatowe na małych łodyżkach z dwoma listkami; w pasie a: motyw "S" na białym tle, w pasie b motyw "paragrafowy" na jasnoniebieskim tle. Dagestan jest regionem kobierniczym Kaukazu najbardziej wysuniętym na północny- wschód. Miejscowe wyroby charakteryzują się bardzo wysoką jakością wełny oraz techniki wykonania. Sprawa atrybucji dagestanów jest szczególnie skomplikowana, ponieważ podobieństwo struktury i wzornictwa tych tkanin oraz wyrobów szyrwańsko-kubińskich, uniemożliwia ich ostateczne rozróżnienie. Z obszarem Dagestanu łączy się przede wszystkim kobierce o niewielkich rozmiarach, w tym wiele modlitewnych, ozdobionych raportowym wzorem romboidalnej sieci o postrzępionych brzegach, z wpisanymi w jej "oczka" zgeometryzowanymi kwiatkami lub palmetkami. Czasem wykorzystywane są same motywy kwiatowe, uporządkowane w ukośne rzędy. Pobożna modlitwa jest w islamie jednym z filarów wiary. Początkowo odmawiano ją trzy razy dziennie (o wschodzie i zachodzie słońca oraz w nocy), potem pięciokrotnie – dodano modlitwę w południe i popołudniu. W piątki odbywają się wspólne modły w meczecie. Wymagany jest stan rytualnej czystości, osiągany przez ablucję (w przypadku braku wody używany jest piasek) i zwrócenie się w kierunku Mekki. Badania wykazały iż klasyczna – architektoniczna kompozycja kobierców modlitewnych, nawiązująca do kształtu mihrabu – niszy w sali modlitwy w meczecie, wskazującej kierunek na Mekkę, ustalona była już około 1300 roku, czyli w czasie, z którego zachowały się najwcześniejsze przedstawienia ikonograficzne (miniatury perskie). Zob. Katarzyna Połujan, Kobierce modlitewne. Katalog zbiorów Fundacji Teresy Sahakian. Zamek Królewski w Warszawie, Warszawa 2015.
Czytaj więcej
Wystawy

Kobierzec Dagestan Namazłyk

Autor nieznany
ZKW-dep.FTS/446