Wróć do poprzedniej strony

zkw_3423_000.jpg
zkw_3423_p_002.jpg
zkw_3423_p_003.jpg
zkw_3423_p_004.jpg
zkw_3423_p_005.jpg
Dodaj do ulubionych
Podstawowe informacje

Hannibal

Puccinelli, Angelo (fl. 1751-1800)
ZKW/3423
Miejsce powstania/znalezienia
Rzym (Włochy) (miejsce powstania)
Datowanie
po 1786
Technika
rzeźbienie
Tworzywo
marmur biały
Rodzaj
rzeźba
Rozwiń
Dział
Rzeźba
Właściciel
Zamek Królewski w Warszawie – Muzeum
Wymiary
86 x 32 x 25 cm
Opis tekstowy

Hannibal

Puccinelli, Angelo (fl. 1751-1800)
ZKW/3423
Wyobrażenie Hannibala pochodzi z historycznego wyposażenia Zamku Królewskiego w Warszawie. Jest jedną z czterech figur wodzów antycznych umieszczonych w Sali Tronowej. Posążek inspirowany był zapewne jedną z rzymskich kopii greckich posągów Zeusa – być może tzw. statuą Marcellusa z Museo Nazionale Archeologico w Neapolu. Figury z Sali Tronowej, którą wyposażono z inicjatywy króla Stanisława Augusta w latach 1784-1786, miały służyć, analogicznie do zespołów rzeźb w innych salach zamkowych, propagowaniu określonych treści, ściśle wiążących się z funkcją wnętrza. Zamówione u Puccinellego figury mogły być odczytywane jako personifikujące cnoty kardynalne, którymi powinien odznaczać się każdy władca: Scypion symbolizował Wstrzemięźliwość, Hannibal – Męstwo, Pompejusz – Sprawiedliwość, natomiast Juliusz Cezar – Mądrość. Fakt, że Stanisław August zdecydował się na zamówienie podobizn osobistości żyjących w okresie republiki rzymskiej, miał zapewne skłaniać do refleksji nad historią i ustrojem Rzymu, na związki z tradycją którego powoływała się, jak wiadomo, część społeczności szlacheckiej. Nie bez znaczenia dla wyboru bohaterów rzeźb przez króla pozostawał też prawdopodobnie fakt, iż wszyscy wyobrażeni przez Puccinellego starożytni mężowie pojawili się na stronicach Rozmów na Polach Elizejskich Fénelona, lektury niezwykle popularnej w tym okresie. W świetle Rozmów Scypion, Hannibal, Pompejusz i Cezar, postacie, które toczyły ze sobą nie tylko spory na polu bitwy, ale również na arenie politycznej, symbolizują "[...] bezsens agresywnego czynu wojennego, nietrwałość sławy okupionej cudzą krzywdą, nieczyste mechanizmy rządzenia i pychę władców". Była to aż nazbyt oczywista aluzja do uwikłanej w spory wewnętrzne Rzeczypospolitej ostatniej ćwierci XVIII w. Pracując nad poszczególnymi rzeźbami, Puccinelli zapożyczył stroje wodzów, a także niektóre rozwiązania formalne m.in. ze znanych zabytków antycznych. Chcąc ocenić poziom pracy artysty, stwierdzić należy, że jakkolwiek w wielu partiach figury zdradzają niewystarczającą znajomość anatomii, to np. sposób modelowania draperii przyczynił się do wykreowania interesujących kontrastów światłocieniowych. Rzeźby do 1939 pozostawały w Sali Tronowej. W 1939-1983 przechowywane były w Muzeum Narodowym w Warszawie; eksponowane m.in. w Starej Pomarańczarni. W 1983 przekazane do odbudowanego Zamku. Sygn.: A.P. – ryta z tyłu, na podstawie. Na przedzie podstawy ryty napis: HANNIBAL. Hannibal (247 – ok. 182 p.n.e.), wódz kartagiński. W młodości walczył w Hiszpanii, u boku ojca, Hamilkara Barkasa. Po wybuchu II wojny punickiej wyruszył do Italii, odnosząc wiele zwycięstw, m.in. pod Kannami (216 p.n.e.). W 211 p.n.e. podszedł pod Rzym, ale nie zdołał zdobyć miasta. W 202 p.n.e. został pokonany przez wojska Scypiona pod Zamą. Schroniwszy się u króla Bitynii, popełnił samobójstwo, gdy się dowiedział, że ten zamierza go wydać Rzymianom.
Czytaj więcej
Wystawy

Hannibal

Puccinelli, Angelo (fl. 1751-1800)
ZKW/3423