Eleonora Maria (1653-1697), była córką cesarza rzymsko-niemieckiego Ferdynanda III, w 1670 poślubiła króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego i została polską królową, po śmierci króla w 1678 wróciła do Austrii i poślubiła Karola IV, księcia lotaryńskiego. Na portrecie Eleonora Maria jest ubrana w suknię ze srebrzystego atłasu. Dekolt i rękawy sukni są obszyte koronkami. Królowa nosi perłową biżuterię: naszyjnik, bransoletkę i kolczyk. Sznurem pereł ozdobione są także jej włosy, misternie ułożone w loki. Gors sukni i rękawy są zdobione klejnotami osadzonymi w romboidalnym kształcie z podwieszonymi pojedynczymi perłami. W lewej dłoni trzyma perłę o gruszkowatym kształcie, takim samym jaka perła, która zdobi gors sukni i kolczyk. Był to wówczas bardzo modny i poszukiwany kształt, a ponad to "symbol kobiecego pierwiastka i płodności". [H. Małachowicz, "Malarstwo do 1900. Katalog zbiorów. Zamek Królewski w Warszawie", Warszawa 2007, nr kat. 340]. Na stoliku nakrytym czerwoną tkaniną spoczywa korona. Obraz został zakupiony do zbiorów Zamku w 1989.