Seweryn Potocki (1762-1829), poseł na Sejm Wielki, senator 1801, tajny radca dworu rosyjskiego, członek rosyjskiej Rady Państwa 1810, przebywał w Rosji od 1796 przez ok. 20 lat, przeważnie w Petersburgu. Przedstawiony jest we fraku mundurowym urzędnika rosyjskiego, z Orderem Orła Białego (błękitna wstęga orderowa przez pierś, gwiazda orderu na piersi) i rosyjskim Orderem św. Włodzimierza (na szyi na czarno-karmazynowo-czarnej wstędze, gwiazda orderu na piersi – dolna). Według kostiumu i fryzury modela portret należy datować na ok. 1805. Identyczne ujęcie postaci, lecz nieco inną charakterystykę twarzy, prezentuje portret autorstwa Stiepana S. Szczukina z 1805, w Muzeum Sztuki w Charkowie, dawniej w zbiorach Charkowskiego Uniwersytetu, z którym Potocki był związany, pełniąc w latach 1803-1817 funkcję kuratora Okręgu Naukowego w Charkowie. Obraz nabyty przez Karola Lanckorońskiego zapewne w 1902, ze zbiorów Mniszchów w Paryżu (których własnością stał się przez małżeństwo wnuczki portretowanego, Anny Elżbiety z Andrzejem Jerzym Mniszchem w 1849), odziedziczony został przez jego córkę, Karolinę Lanckorońską, która w 1994 podarowała go Zamkowi Królewskiemu w Warszawie. Literatura: Juszczak, Małachowicz 2013, nr 461 (tam wcześniejsza literatura).