Portret uważany poprzednio za wizerunek kasztelana czerskiego i wojewody podlaskiego Zbigniewa Ossolińskiego, nie może go przedstawiać. Sądząc z detali kostiumów, został namalowany w 70. lub 80. latach XVII w.; Zbigniew Ossoliński, urodzony w 1612 i zmarły w 1679 nie mógł być w tym czasie tak młody, jak przedstawiony mężczyzna. Jest to zatem najprawdopodobniej przedstawiciel następnej generacji rodu: syn Zbigniewa, Maksymilian Franciszek Ossoliński (ur. zapewne między 1635 i 1640 – zm. por 1703), 1678–97 łowczy podlaski, 1695 chorąży drohicki, z synami: Michałem (daty życia nieznane), Franciszkiem Maksymilianem (ok. 1676–1756) i Janem Stanisławem (zm. po 1770). Czwarty syn Maksymiliana Franciszka, Kazimierz Aleksander, zmarł w 1730. Jest to jeden z trzynastu portretów zachowanych z galerii rodowej Ossolińskich w pałacu w Sterdyni. W połowie XIX w., drogą dziedziczenia, pałac w Sterdyni stał się własnością rodziny Krasińskich. W 1945 został przejęty przez państwo, a seria portretów w 1967 przekazana do muzeum w zamku w Liwie. W 2002 odzyskana przez rodzinę Krasińskich, w 2008 została nabyta przez Zamek Królewski w Warszawie. Literatura: Juszczak, Małachowicz 2013, nr 502 (tam wcześniejsza literatura).