"NE CEDE MALIS" czyli "Nie daj się przezwyciężyć przeciwnościom" to dewiza umieszczona na rewersie medalu. Ten cytat z "Eneidy" Wergiliusza w zamierzeniu króla Stanisława Augusta, któremu przypisuje się pomysł tego, być może w intencji nagrodowego medalu (wykonanego przez Jana Filipa Holzhaeussera ok. 1770 roku) mógł odnosić się do trudności politycznych, w jakich znalazła się Rzeczpospolita w owym czasie. Ilustruje to dobitnie rewers, na którym przedstawiona jest "nawa państwowa na wzburzonym morzu, płynąca między skałami. Przedstawienie ukazane jest w guście all’antica: okręt jest stylizowany na starożytną galerę, zaś sześciu żeglarzy, siedzących tyłem (sic!) do sternika ma antyczny rynsztunek oraz tarcze z różnymi herbami ziem Rzeczypospolitej – według biskupa Albertrandiego są to Województwo Poznańskie, Kaliskie, Podolskie i Ruskie. Może to być zarówno dosłowne ukazanie jednej z przygód Eneasza, ale także propagandowa funkcja polityczna – odpowiedzi na działania Katarzyny II. Dopuszczalna jest także interpretacja, iż sześciu dzielnych towarzyszy sternika (czyli samego króla Stanisława Augusta), to kolejno: August i Michał Czartoryscy, Andrzej Zamoyski, Stanisław Lubomirski, Antoni Przezdziecki i Jan Borch. Z kolei awers medalu to oficjalny wizerunek króla stosowany szeroko począwszy od zarania panowania (1764 r.).