Szklanka koniczna, zdobiona malaturą. Dekorację heraldyczną tworzy podtrzymywana przez dwa orły, owalna pięciodzielna tarcza z herbami Polski, Litwy i elektorów saskich, pod koroną królewską, umieszczona na tle chorągwi i dwóch mieczy. Dekorację heraldyczną dopełnia rozdzielony przez nią napis: F.A. R. / P. E. S. [Fridericus Augustus Rex Poloniae Elector Saxoniae] oraz poniżej data 17/12. Dodatkowo szklanicę zdobi malowana biała rozetka na osi tarczy herbowej oraz rząd białych kropek pod krawędzią wylewu o złoconym brzegu. Szklanica jest przykładem dużej grupy szkieł wykonywanych w hutach saskich, które zdobiono farbami emaliowymi. Tego typu malowaną dekorację stosowano na saskich szkłach od początku XVII w, a częstym motywem były herby Wettinów. Po 1698 r, gdy elektor saski Fryderyk August został królem Polski produkowano masowo szkła zdobione malowaną dekoracją heraldyczną, ze stałymi elementami: pięciodzielną tarczą z herbami Polski, Litwy i Saksonii pod koroną królewską, napisem F.A. P.E.S. Umieszczane były one na tle paludamentu, panoplii i innych motywów zdobniczych, m.in. figur ludzkimi, zaś wici roślinne, tworzyły niejako obramowanie całości. Najczęściej tak zdobiono szklanice różnego rodzaju, m.in. passglässer (z podziałką, która wyznaczała dokładnie objętość jaką należało wypić jednym łykiem) oraz flasze apteczne. W zbiorach zamkowych znajduje się jeszcze jedna szklanica o podobnej dekoracji (nr inw. ZKW/212). Szklanica została w 1977 podarowana przez Tadeusza Strugielskiego do zbiorów Zamku Królewskiego w Warszawie.