Umieszczona w plenerze scena rodzajowa ukazuje siedem osób uczestniczących w czynności świniobicia. Zwierzę jest podtrzymywane przez mężczyznę, podczas gdy drugi trzyma otwartą beczkę, a odwrócona tyłem kobieta szykuje się do uderzenia narzędziem. Czworo dzieci przygląda się zdarzeniu z wesołością na twarzach. Za nimi, po lewej stronie, znajduje się wiejska chata, zaś po prawej oddalony, leśny pejzaż. Autor obrazu, Pieter de Bloot, czynny w Rotterdamie, tworzył głównie pejzaże pod wpływem Jana van Goyena (1596–1656) oraz chłopskie sceny rodzajowe inspirowane sztuką Davida Teniersa Mł. (1610–1690) i Adriaena Brouwera (1606–1638). Wraz z bliskim mu stylem Cornelisem Saftlevenem (ok. 1607–1681) de Bloota zalicza się do kręgu malarzy rotterdamskich zwanego "Holenderską Grupą Teniersa", która w dekadach poprzedzających pokój westfalski spopularyzowała w tamtym regionie tematykę chłopską (Franits 2008, s. 189). Niniejszy obraz de Bloot namalował swobodnie i z werwą, przy jednoczesnej dbałości o szczegóły, w typowej dla siebie kolorystyce: przeważają na nim ciepłe, łagodne brązy połączone ze zgaszonymi zieleniami, ożywione gdzieniegdzie delikatnym różem i błękitem. Zarówno charakter przedstawienia, pozbawionego często występującej w scenach plebejskich wulgarności, jak również malowniczość ukazanych detali, zdradzają inspirację sztuką Teniersa (Genaille, Monkiewicz 2001, s. 354). O wpływie twórczości van Goyena świadczy zaś stonowana gama kolorów użytych w scenerii Świniobicia, a także mocno obniżona linia horyzontu. Bardzo bliską analogię do omawianego dzieła stanowi inny obraz de Bloota przedstawiający towarzystwo chłopskie przed gospodą (kolekcja prywatna, olej, deska, 26 x 25 cm), w którym autor zastosował podobną monochromatyczną paletę, a także schemat kompozycyjny: grupa osób stoi przed budynkiem, zza którego wyłaniają się drzewa, a w oddali, po drugiej stronie kompozycji widać zalesiony krajobraz. [Magdalena Królikiewicz]