Albarello o dość masywnym korpusie cylindrycznym o, lekko zwężone w połowie wysokości, lekko ścięte u nasady, osadzone na wyodrębnionym pierścieniu podstawy, ramiona lekko uniesione ku górze pod kątem ostrym przechodzące w rozchylony wylew. Z jednej strony korpusu obramowane wieńcem z liści i kwiatów owalne pole, w którym umieszczono w barokowy, kartuszu z uskrzydloną maską owalną tarczę z wyobrażeniem drzewa z pniem oplecionym przez węża. Pozostała powierzchnia korpusu pokryta schematyczną kobaltową wicia roślinną. Nasada korpusu i ramiona zdobione trzema równoległymi paskami kobaltowymi. Charakterystyczne dla ośrodka wyrobów z Trapani jest umieszczanie z jednej strony naczynia kartusza z herbem / emblematem w otoku z liści, a pozostała powierzchnia dekorowana uproszczoną wicią roślinną malowaną kobaltem. Sposób malowania kwiatów i liści otoku oraz wici kobaltowej jest charakterystyczne dla początku XVII w., wykrój kartusza stosowano od początku po koniec tego stulecia. Naczynie apteczne zakupione do zbiorów zamkowych w dwudziestoleciu międzywojennym, w latach 1945-1984 przechowywane w Muzeum Narodowym w Warszawie, w 1984r. – przekazane na własność ZKW.