Według biblijnej Księgi Daniela Zuzanna była żoną zamożnego i szanowanego obywatela. Dwóch sędziów, którzy często odwiedzali dom małżonków, zachwyciło się urodą Zuzanny i postanowiło ją uwieść. Kiedy kobieta brała kąpiel w swoim ogrodzie, sędziowie zaskoczyli ją, wychodząc z ukrycia. Zuzanna nie uległa ich namowom. Mężczyźni zawołali domowników i zeznali, że zastali ją z kochankiem. Ponieważ sędziowie byli szanowanymi obywatelami, wszyscy im uwierzyli. Zuzannę publicznie oskarżono o cudzołóstwo, co według ówczesnego prawa groziło ukamienowaniem. Prorok Daniel dowiódł jednak, że sędziowie kłamali. Historia Zuzanny należy do najpopularniejszych tematów biblijnych, jakie były ukazywane przez artystów. Dzieło Ruggeriego przedstawia tylko fragment opowieści. Po lewej stronie obrazu, w prześwicie łuku, Zuzannę widać w towarzystwie dwóch sędziów, natomiast w centrum kobieta jest prowadzona przed sąd. Marco Zoppo był włoskim malarzem, który działał w Padwie, Bolonii i Wenecji. Jego twórczość jest typowa dla sztuki północnych Włoch. Zajmował się malowaniem obrazów ołtarzowych i portretów. Jego dzieła można znaleźć także w największych muzeach świata, jak Luwr, National Gallery of Art w Waszyngtonie i Kunsthistorisches Museum w Wiedniu. Przypuszcza się, że obraz mógł być niegdyś fragmentem ściennej boazerii lub przednią ścianą skrzyni typu cassoni, mebla charakterystycznego dla toskańskiego renesansu. Skrzynie takie, bogato zdobione, były zazwyczaj wręczone z okazji ślubu. Historia dzieła jest udokumentowana od 1915 r., kiedy zostało zakupione przez prywatnego właściciela w weneckim antykwariacie. Później znajdowało się w kilku innych prywatnych kolekcjach, m.in. w Londynie, Paryżu i Hadze.