W portrecie chłopca, który jest najprawdopodobniej przedstawieniem św. Jana Chrzciciela, można dostrzec wszystkie elementy charakterystyczne dla maniery Caravaggia: bliski i ciasny kadr, ostry światłocień, a także ograniczenie detali oraz kolorystyki. Gdyby nie porównania z pracami innych caravaggionistów trudno byłoby rozpoznać w wizerunku nonszalancko upozowanego młodzieńca dzieło o charakterze religijnym. Ograniczenie pola widzenia wyłącznie do zobrazowanej postaci, jednolicie ciemne tło, skierowanie światła na portretowanego i nasycone kolory powodują, że cała uwaga widza koncentruje się na przedstawionej osobie i jej emocjach. Autor dzieła, Caracciolo, jest dziś uważany za jednego z najwybitniejszych naśladowców Caravaggia. Był jednym z tych artystów, który nie tylko zachwycili się sztuką wielkiego artysty, ale mieli też okazję poznać go osobiście w Neapolu, rodzinnym mieście Caracciola. Co więcej, uważa się, że dzieło powstało jeszcze za życia Caravaggia jako natychmiastowa reakcja na jego prace, co sprawia, że jest to obraz o wielkiej wartości dla badań nad wczesną recepcją tego stylu. Obraz został zakupiony do zbiorów Zamku Królewskiego w Warszawie w 2021 roku. [Alicja Jakubowska]