Lichtarz jednoświecowy z zastawy Fryderyka Augusta Wettyna, od 1763 ks. elektora saskiego, od 1806 króla Saksonii, od 1807 księcia warszawskiego.
Ustawiony na okrągłej, wyoblonej stopie, modelowanej uskokiem i wydatnym wałkiem oraz głęboką wklęską (ze śladami po usuwaniu stopionego wosku), pośrodku przechodzącej w stożek dźwigający trzon lichtarza.
Trzon i gniazdo na świece modelowany pierścieniami z wałkami, poprzedzonymi uskokami, rozdzielonymi szerokimi wklęskami. Środek trzonu w formie konicznej tralki o lekko wklęsłych połaciach. Gniazdo na świecę w formie poprzedzonej delikatnym wałkiem tulei, od zewnątrz z pionowymi kanelami, górna krawędź gniazda nieco rozchylona, bez profitki.
Od wewnątrz stopy ślady obróbki: kucia, wyoblania, repusowania, grawerowane napisy kursywą, z częściowo szrafowanymi literami i cyframi: u góry monogram wiązany "FA", u dołu oznaczenie pozycji w inwentarzu i wagi "100" , poniżej "1 Mr: 1 lt. 2qs. 1d".
Niżej punca miasta Drezna oznaczająca srebro próby 13 i znak złotnika: wewnątrz zbliżonej do trójliścia tarczy (z "gałązkami" na konturze) wypukłe inicjały "C D / S." (Carl David Schrödel) . Pod puncami wężyk probierski.