Tabakierka o nieregularnej formie kartusza (nawiązującej nieco do muszli przegrzebka), z płaską lekko wypukłą przykrywką w złotej oprawie. Ścianki zewnętrzne korpusu, powierzchnia zewnętrzna i wewnętrza pokrywki zdobione są scenami portowymi, malowanymi wielobarwnie, a podstawa – malowaną en camaieu (monochromatycznie purpurą manganu). Tabakierki stanowiły istotną część produkcji manufaktury miśnieńskiej w XVIII w. Ich forma i styl dekoracji zmieniały się adekwatnie do ewolucji wzornictwa tej wytwórni. Początkowo, analogicznie do innych wyrobów, np. naczyń serwisowych, zdobiono je poza chinoiserie właśnie scenami portowymi, łącząc je od połowy l. 30. XVIII w. z motywami europejskimi, które w kolejnych latach całkowicie je zastąpiły. Określane mianem portowych przedstawienia to ilustracje różnorodnych transakcji handlowych i prac marynarzy, tragarzy itp. odbywających się w porcie, na tle statków i fragmentarycznie zarysowanej architektury. Sceny te nie były wyłącznie capricciami portowymi, czyli wytworami wyobraźni malarzy na porcelanie, ale bardzo często odwzorowywały – w wersji zminiaturyzowanej – grafiki zgromadzone w archiwum miśnieńskiej
wytwórni. Zwykle dekoratorzy tabakierek wykorzystywali miedzioryty dwóch rytowników: Melchiora Küsela (1626–1689) wg dzieł malarza i grafika Johanna Wilhelma Baura (1607–1640) zebranych w Serie Unterschiedliche Prospekten i Serie Iconographia oraz Anthony’ego van Zijlvelta (1637–1665) z serii Havens van Genua wg rysunków Johannesa Lingelbacha
(1662–1674). Niejednokrotnie te wzorce graficzne były kadrowane przez dekoratorów tabakierek, a nawet w jednej kompozycji połączyli elementy zapożyczone z kilku różnych oryginałów.
Dekoracja prezentowanej tabakierki to przykład takiej kompilacji motywów z kilku grafik, głównie Melchiora Küsela. Jej autorem jest Johann George Heintze (czynny w Miśni w l. 1720–1749), specjalizujący się w scenach portowych malowanych na licznych tabakierkach oraz w formie miniatur na naczyniach serwisowych. Artysta ten stworzył wiele identycznych kompozycji na ściankach tabakierek, wśród których liczne stanowiły wierne odwzorowanie rycin.