Mieczysław Dziemieszkiewicz, ps. "Rój" urodził się 25 stycznia 1925 r. w Zagrobach, w patriotycznej rodzinie, był synem Adama i Stefanii ze Świerczewskich. Podczas niemieckiej okupacji, mimo młodego wieku, włączył się w działalność konspiracyjną NSZ. Wiosną 1945 r. został wcielony do Ludowego Wojska Polskiego, ale zdezerterował na wiadomość o śmierci brata – por. Romana Dziemieszkiewicza, ps. "Pogoda", zamordowanego w listopadzie 1945 r. przez sowieckich żołnierzy. Mieczysław Dziemieszkiewicz został żołnierzem XVI Okręgu Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (Północne Mazowsze), przybierając pseudonim "Rój". Od 1946 r. na terenie powiatu ciechanowskiego, w czasie masowych aresztowań dokonywanych przez bezpiekę, dowodził oddziałem Pogotowia Akcji Specjalnej NZW. Wkrótce za odwagę otrzymał Krzyż Walecznych. W 1948 r. awansowany do stopnia starszego sierżanta. Przeprowadził kilkadziesiąt akcji przeciw funkcjonariuszom komunistycznej partii, aparatu terroru, agenturze. Brał udział w rozbiciu ubeckiego więzienia w Pułtusku (25/26 listopada 1946 r.) i uwolnieniu 65 przetrzymywanych tam kolegów. 6 listopada 1949 r. nieopodal Ciechanowa zatrzymał pociąg osobowy, jego żołnierze rozdali antykomunistyczne ulotki, a sam wygłosił antysowieckie przemówienie. Żołnierze podziwiali jego głęboką religijność; partyzanci z jego oddziału nosili ryngrafy z Matką Bożą. Do śmierci "Roja" przyczyniła się jego narzeczona, którą bezpieka zmusiła do wskazania miejsca pobytu żołnierza. Otoczony w gospodarstwie Burkackich we wsi Szyszki sierżant Dziemieszkiewicz zginął 13 kwietnia 1951 r. podczas walki z 270-osobową grupą operacyjną UB i MO. [Tadeusz Płużański]