Herbatnica w kształcie prostopadłościanu o zaokrąglonych narożach, z niską szyją i kopulasto wysklepioną pokrywką powtarzającą kształt korpusu, z uchwytem w formie szyszki. Z żółtego tła na każdej ściance korpusu wyodrębniona rezerwa obramowana złotem, naprzemiennie w dwóch z nich ukazano scenki rodzajowe z postaciami Chińczyków, w dwóch pozostałych – stylizowaną na sposób dalekowschodni gałązkę kwiatu. Analogicznie ozdobiono pokrywkę – w rezerwach umieszczono stylizowane kwiaty. Ramiona korpusu białe, również dekorowane pojedynczymi, swobodnie rozrzuconymi gałązkami kwiatków. Formę prostopadłościennej herbatnicy, bądź o prostszym kształcie i podstawie prostokąta, wprowadzono do wzornictwa porcelany miśnieńskiej najpóźniej ok. 1730, jako drugą po stosowanym od początku modelu o sześciobocznym gruszkowatym korpusie. Herbatnica stanowiła część zastawy do kawy i herbaty bądź serwisu déjeuner, jak np. zdobiony ptakami i kwiatami w typie Kakiemona w rezerwach i na żółtym tle, znajdujący się w zbiorach Bernisches Historisches Museum w Bernie, Albert Kocher Collection, datowany na ok. 1735, którego herbatnica ma identyczny kształt.