Mlecznik o gruszkowatym brzuścu osadzonym na niskiej okrągłej stopie, trójkątnym dziobku pod wylewem i uchwytem o wykroju zbliżonym do znaku zapytania. Na brzuścu mlecznika malowane wielobarwnie scenki chinoiserie ułożone we fryz okalający dzbanek dookoła. Poniżej kompozycję ograniczają dwie kobaltowe kreski również biegnące dookoła brzuśca. Na dziobku – malowane stylizowane gałązki kwiatów. Adam Friedrich von Löwenfinck (ok. 1714–1754) zatrudniony w manufakturze miśnieńskiej w l. 1727–1736 jako malarz na porcelanie stworzył swój niepowtarzalny styl. Zdobił swymi niekonwencjonalnymi kompozycjami chinoiserie, przetwarzając dalekowschodnie wzory roślinne w typie kakiemona, scenki z postaciami Chińczyków oraz fantastyczne zwierzęta. Artystawzorował się na miedziorytach, m.in. Petrusa Schenka mł. (1698–1775)z serii Nieuwe geinventeerde Sineesen z ok. 1720 r., oraz Johanna Christopha Weigela (1661–1726) z serii Inventions Chinoises, a także na oryginalnej dekoracji porcelany chińskiej z kolekcji Augusta II. Pierwowzory swobodnie kadrował, często wycinając z nich jedynie postaci i umieszczając je w innym kontekście. Artysta stworzył też własny wzornik – w archiwum manufaktury miśnieńskiej zachowało się pięć fragmentów jego projektów wykonanych techniką akwareli na papierze. Dekoracja tego mlecznika jest jego autorstwa, co potwierdza sygnatura A.F. von Löwenfincka (na bucie jednego z jeźdźców),Scenki namalowane na mleczniku Löwenfinck zapożyczył z chińskiej porcelany, której przykłady do dziś znajdują się w zbiorach Porzellansammlung w Dreźnie.