Kieliszek składa się wysmukłej, tulipanowatej czaszy, prostego fasetowanego trzonu z nodusem pośrodku oraz okrągłej stopy. Czasza, u nasady dekorowana szlifowanym fryzem arkadkowym; przy krawędzi wylewu – grawerowanym ornamentem, tzw. kreteską. Z jednej strony czaszy umieszczono heraldyczną dekorację grawerowaną: na paludamencie, pod koroną szlachecką z klejnotem herbu Oksza znajdują się dwa owalne medaliony z herbami: Ciołek (lewy) i Oksza (prawy). Kieliszek stanowi komplet z flaszą nr inw. ZKW/4110. Szkła pochodzą z serwisu w skład którego wchodziło 12 flasz dużych i 24 mniejszych, 24 kieliszków oraz 12 szklanek, umieszczonych w specjalnych dwóch puzdrach. Zastawę zamówiła w hucie nalibockiej w maju 1757 Paulina Grabowska, z okazji zawartego 23 stycznia 1757 ślubu swego syna – Michała Grzegorza Grabowskiego herbu Oksza z Ewą Karoliną Żeleńską herbu Ciołek. Córka Michała i Ewy Grabowskich wyszła za mąż za Rayskiego i w ten sposób cześć serwisu i jedno z puzder trafiły do zbiorów rodziny Rayskich z Krakowa (obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie), Ukształtowanie trzonu i opracowanie szlifierskie nasady kieliszka są bliskie rozwiązaniom stosowanym na szkłach nalibockich nieco wcześniej – w latach 40. XVIII w. Dekoracja grawerska: "kreteska" przy wylewie i kompozycja heraldyczna – herby umieszczone na paludamencie są typowe dla wyrobów nalibockich. Serwis został wykonany z niezwykle cienkiego szkła, jednak nie można go zaliczyć do wyrobów luksusowych, gdyż w masie znajdują się zanieczyszczenia w postaci drobnych ale licznych pęcherzyków powietrza. Szkła ze zbiorów Zamku Królewskiego w Warszawie pochodzą ze zbiorów Felicji Uniechowskiej, zostały zakupione w 1997.