Wyobrażony w popiersiu Giovanni Pesaro, przedstawiony został w uroczystym bavero – pelerynie z gronostajów, spiętej na przedzie dużymi dekoracyjnymi guzami, oraz w corno – nakryciu głowy przysługującym dożom weneckim. Popiersie zostało przypisane, pracującemu także na terenie Italii, flandryjskiemu artyście Justusowi Le Court na podstawie podobieństwa do wyrzeźbionego przez niego oficjalnego wizerunku Giovanniego Pesaro, znajdującego się w Pałacu Dożów, a także ze względu na sposób modelowania poszczególnych partii, bardzo zbliżony do tego z potwierdzonych dzieł Le Courta. Rzeźba znajdowała się dawniej w kolekcji Palazzo Mocenigo w Wenecji; ok. 1974 zidentyfikowana przez Andrzeja Ciechanowieckiego; następnie w prywatnej kolekcji w Wielkiej Brytanii. Dar rządu RFN dla Zamku Królewskiego w Warszawie w 1980. Justus Le Court (Giusto Le Corte) (Ypres 1627-1678 Wenecja) Rzeźbiarz flandryjski, często pracujący w Rzymie oraz, od poł. lat 50. XVII w., w Wenecji. Zaprojektował m.in. figurę Marii do kaplicy Des Fusiliers w katedrze w Antwerpii i ołtarz św. Marcina w Ypres. Autor figur do nagrobków Alvisa Mocenigo w kościele S. Lazzaro dei Mendicanti oraz Girolama Cavazza w kościele S. Maria dell’Orto w Wenecji. Uznanie wśród współczesnych przyniosła mu również współpraca z wybitnymi architektami – Baldassare Longheną i Giuseppe Sardim. Giovanni Pesaro (zm. 1659), doża wenecki w latach 1658-1659. Podczas jego krótkich rządów powstała duża liczba upamiętniających go dzieł sztuki. Należy do nich m.in. nagrobek doży, zaprojektowany przez Baldassare Longhenę (w kościele S. Maria Gloriosa dei Frari), na który Pesaro zapisał w testamencie znaczną sumę.