Popiersie Raimonda Despuigiego, wyobrażonego w stroju Wielkiego Mistrza, z krzyżem maltańskim na piersi, w peruce a la Lion, w przeszłości było także, niesłusznie, uważane za przedstawiające poprzednika Despuiga – Wielkiego Mistrza Antonia Manhoela de Vilhena. Rzeźba dawniej w zbiorach rodziny Talleyrand-Perigord we Francji; zidentyfikowana przez Andrzeja Ciechanowieckiego; od 2. poł. lat 60. XX w. w kolekcji prywatnej w Wielkiej Brytanii. Dar rządu RFN dla Zamku Królewskiego w Warszawie w 1980. Antonio Montauti (Florencja ok. 1685-1743 Rzym) Włoski rzeźbiarz, medalier i architekt. Uczeń Giuseppe Piamontiniego. Pierwsze prace: popiersia, rzeźby w brązie i medale wykonywał w latach 1708-1709 dla kardynała Francesca Marii Medici. Później, na zamówienie Medyceuszy, rzeźbił portrety i kompozycje o tematyce religijnej. Sprowadzony do Rzymu przez kardynała Almanna Salviatiego, zyskał uznanie papieża Klemensa XII, który w 1733 nadał mu tytuł Architetto della Reverenda Fabbrica di S. Pietro. Do jego najważniejszych realizacji należą statua św. Benedykta w Bazylice św. Piotra w Rzymie oraz Pieta w Bazylice św. Jana na Lateranie. Raimond Despuig (Ramon Despuigi) de Montenegro (1670-1741). Pochodził z rodziny wywodzącej się z Majorki. Od 1736 sześćdziesiąty piąty Wielki Mistrz Zakonu Świętego Jana Jerozolimskiego (Maltańskiego).