Gołębnik składa się z trzech części wykonanych z białej szkliwionej porcelany połączonych metalowym trzpieniem: podstawy, słupa i domku dla gołębi. W środku podstawy o nieregularnym kształcie umieszczono słup, o który opiera się stojący w kontrapoście mężczyzna z misą ziarna w lewej ręce, prawą ręką sypiący ziarno gołębiom. Z drugiej strony klęczy chłopiec przy klatce z gołębiem, którą otacza rozproszone stado ptaków dziobiących ziarno. Wysoki słup stanowi podporę dla domku dla gołębi, czterokondygnacyjnego z otworami "okiennymi" i żerdkami ( z siedzącym ptactwem), zwieńczony wysokim dachem w formie ściętego ostrosłupa. W manufakturze miśnieńskiej powstało kilka kompozycji tego przedstawienia, różniących się od siebie układem, których głównym autorem był J. J. Kaendler, a ich współtwórcą był prawdopodobnie Peter Reinicke. Grupa przy gołębniku znajdująca się w zbiorach zamkowych powstała w Miśni około 1739, według jednego z modeli J. J. Kaendlera. Rzeźbiarz Johann Joachim Kaendler rozpoczął pracę w manufakturze miśnieńskiej w 1731 jako główny modeler i rozbudował dział plastyki. Od tego czasu zaczęto produkować różnorakie figurki na wielką skalę: od wielkich przedstawień zwierząt po małe formy będące uzupełnieniem serwisów służących do dekoracji stołów, jak i przeznaczone do zdobienia wnętrz. Około 1740 rozszerzono tematykę figuralnych kompozycji: oprócz scen dworskich wykonywano serie reprezentantów poszczególnych zawodów, przedstawicieli różnych narodów, alegorie i personifikacje, postaci z mitologii, commedii dell’arte itd. Poszczególne przedstawienia figuralne wykonywano w kilku wersjach: różniły się one rozmiarem, szczegółami i kolorystyką. W 1974 gołębnik został przekazany do zbiorów zamkowych legatem Tadeusza Wierzejskiego.