Król został przedstawiony w stroju koronacyjnym. Nosi srebrzysty kaftan, kryzę i płaszcz podbity gronostajowym futrem. Na piersi widoczny jest pendent ze złotą klamrą (pas do noszenia broni siecznej, będący też ozdobą). Na szyi ma zawieszony łańcuch Orderu Orła Białego. Gwiazda tego orderu widoczna jest na płaszczu. Na stole w głębi, złożona jest królewska korona. Obraz prezentuje typu portretu, który poprzedza wizerunki króla malowane w późniejszych latach przez Marcella Bacciarellego, nadwornego malarza Stanisława Augusta. Co ciekawe, jest to właściwie przedstawiona wersja stronu koronacyjnego (Bacciarelli pominął kryzę i pendant). Niewysoki poziom wykonania wskazuje na to, że obraz jest zapewne kopią zaginionego oryginału. Także w Lwowskim Muzeum Historycznym znajduje się analogiczne płótno, pędzla Feliksa Orlikowskiego (1820), które pochodzi z Muzeum Lubomirskich. Oba musiały powstać w oparciu o ten sam pierwowzór. Omawiamy tu obraz także należał do rodziny Lubomirskich, znajdował się w pałacu w Rozwadowie, następnie w Wiedniu, gdzie od Jolanty z Lubomirskich Pierre z Madery zakupił go Andrzej Ciechanowiecki, który podarował obraz do Zamku w 1980.