Lucas van Valckenborch I (Leuven 1535 lub po 1535 -1597 Frankfurt n. Menem), malarz flamandzki, działał w Mechelen, Liege, Akwizgranie, Antwerpii, a od ok. 1592/93 wraz z bratem Martenem I we Frankfurcie n. Menem. Malował głównie pejzaże, także portrety i sceny targowe. Obraz ma cechy późnych dzieł artysty, powstałych we frankfurckim okresie jego działalności, w końcu lat 90. : Valckenborch kilkakrotnie malował wówczas podobne, niewielkie widoki okolic Bad Schwalbach w dolinie Aaru.. Nietypowy dla dzieł tego artysty pionowy format jest wynikiem ucięcia bocznego fragmentu podobrazia po prawej stronie; pierwotna szerokość obrazu wynosiła prawdopodobnie ok. 34-36 cm. Istotną analogię dla naszego obrazu stanowią dwie, rozgrywające się podobnym pejzażu, sceny z dworskim towarzystwem odwiedzającym lecznicze źródła, np.: Cesarz Rudolf II u leczniczego źródła w Kunsthistorisches Museum w Wiedniu, z ok. 1593 r. Pejzaż ze źródłem (Bad Schwalbach) w Herzog Anton Ulrich-Museum w Brunszwiku, w których pojawia się taki sam motyw źródełka w kamiennej obudowie. Obraz był najprawdopodobniej własnością znanego kolekcjonera, Leona Pinińskiego (zm. 1938) we Lwowie, a po II wojnie własnością Tadeusza Wierzejskiego w Warszawie, który podarował go do zbiorów Zamku Królewskiego legatem z 1974.