W 1974 przekazany wraz z karafinką (ZKW/197) do zbiorów zamkowych legatem Tadeusza Wierzejskiego. Według tradycji naczynia te pochodziły z serwisu darowanego przez Radziwiłłów z okazji ślubu Zofii z Mniszchów Potockiej, wykonanego w manufakturach nalibocko-urzeckich. Badania składu szkła potwierdziły proweniencję lubaczowską, na którą wskazywała dekoracja, zaś źródła archiwalne dokumentują ich zamówienie dla ojca Józefy Amalii – Jerzego Augusta Mniszcha. Szkła datowane są po 1742, gdy Mniszech zaczął pełnić funkcję marszałka nadwornego, którą symbolizują umieszczone wśród panopliów laski. Szkła należały zapewne do niewielkiego kompletu szkieł puzdrowych wraz ze znajdującymi się w zbiorach: Muzeów Narodowych w Poznaniu i Krakowie, Muzeum Pałacu w Wilanowie, Muzeum Karkonoskiego oraz w kolekcji prywatnej Ryszarda Janiaka.